Duitsland blog 3: de heenreis

De laatste junidag start onze tournee dan echt. Vandaag zetten we koers richting Berlijn met de buitengewoon fraai vormgegeven Metropole Orkest bus en een andere comfortabele touringcar van operator Oad. Ik moet ’s ochtends mijn kinderen nog bij de opvang afzetten en prijs me gelukkig met het geweldig mooie zomerweer. Bij absentie van de auto pak ik voor de verandering maar eens de fiets naar de 2e bus opstapplek. Met bagage op m’n stuur is 9 kilometer naar een carpoolplaats toch best lang, maar wel heerlijk in de warme ochtendzon. Ik zie meteen een mij onbekend gezicht in de weer met uitladen van standaards en instrumenten. Nooit eerder gezien, denk ik verbaasd. En dat klopt. Max Boeree (baritonsaxofoon) heeft zich afgemeld. Hoe stoer is het als je een halve dag van tevoren wordt opgebeld om je debuut als remplaçant bij het Metropole te maken met meteen een tournee naar Duitsland! Het overkomt baritonsaxofonist Bruno, net afgestudeerd aan het conservatorium van Amsterdam.
De reis verloopt voorspoedig, we hebben maar één grote file – die overigens erg uitnodigt om een foto van de achterzijde van onze fraaie bus te maken, zoals te zien vanuit bus twee. Tegen vijven maken we een stop bij de voormalige grensovergang naar Oost Duitsland. De grenspost is goeddeels intact gebleven en dat levert een nogal surrealistisch beeld op van een grijs verleden dat eigenlijk helemaal niet zo grijs is. Het roept bij velen markante herinneringen op aan gemaakte reizen van voor 1989, een andere wereld in. Ik heb niet zo lang geleden een tentoongesteld stuk Berlijnse muur in het Nationaal Militair Museum aan mijn zoon laten zien, maar dit voelt toch heel anders. In Berlijn is morgen wellicht ook tijd om de levende geschiedenis te aanschouwen.
Tegen achten arriveren we bij ons hotel aan de Sonnenallee. Allemachtig, wat een enorm gebouw! Maar ondanks dat gaat het inchecken razendsnel. En daarna eten! Ik rammel.

Jascha Albracht, cello