Duitsland blog 8: crowdfunding
De laatste nacht brengen we door in een hotel aan de Rijn in het kleine stadje Bad Breisig. De extreme warmte van de afgelopen dagen heeft zich in alle hevigheid in de hotelkamers genesteld en is er met geen mogelijkheid uit te krijgen. Het is heerlijk om de benauwde nacht achter ons te laten en ’s ochtends te ontbijten met uitzicht op de rivier. De koffie maakt me nog niet echt wakker, dus wandel ik over de mooie promenade langs de oever. Ik heb nog een uur de tijd, dus besluit dwars door te steken en een van de beboste hellingen op te wandelen die hoog boven het dal uittronen.
Mijn gelijkmatige tred kristalliseert zich automatisch uit in het ritme van muziek die nu in mijn hoofd opkomt: ‘Musical Genocide’. Een van Gregory’s beroemdste nummers. Er zit een hele goede beat in het nummer. Briljant idee van arrangeur Jenn Allen, die deze song destijds voor orkest mocht bewerken tijdens de arrangers workshop. Gregory was er erg mee in zijn nopjes. Hij had het graag opgenomen in deze versie. Mijn gedachten dwalen af naar gisteravond, waar trompettist Martijn de Laat en saxofonist Marc Scholten aan het einde van het nummer samen soleren. Ze inspireren elkaar in hetzelfde register – maar ieder met een heel eigen geluid – en leiden de song naar een geweldige apotheose.
Ik ben boven. Ik zie overblijfselen van een Keltische nederzetting. Er is een prachtig uitzicht op Bad Breisig en de kronkelende Rijnoever. Er staat een grote nieuwe houten schommelstoel waar mijn zoontje onmiddellijk op zou zijn afgerend. Waarom niet? Ik ga er in zitten, doe mijn ogen dicht en wieg gewichtsloos heen en weer, namijmerend over de schitterende concerten die we afgelopen dagen hebben gegeven. Beneden beginnen de kerkklokken te luiden. Ik moet weer terug.
Eenmaal beneden is het nog even wachten tot vertrek. Ik besluit om even te checken hoe het met het crowdfunding project staat. Gaat het lukken om voor 26 juli het benodigde bedrag te halen? Hmm… Ik zie dat nu 35% van het bedrag binnen is. Dat lijkt me nog niet enorm veel. Onze altvioliste Julia heeft het goede voorbeeld gegeven en van alle orkestleden als eerste zelf gedoneerd en de boeken besteld. Oja, dat moet ik natuurlijk ook doen! Alle beetjes helpen. En uiteraard wil ik graag de legendarische geschiedenis van het orkest in handen krijgen. Zouden de verhalen van deze tournee er ook in komen? Volgende week naar Stuttgart. Wordt vervolgd…
Jascha Albracht, cello
Gepubliceerd: maandag 6 juli 2015